در هر عفونت دستگاه تنفس فوقانی سینوسهای اطراف بینی نیز ممکن است مبتلی گردند ( این سینوسها از پوششی مخاطی که ادامه پوشش مخاطی حفرات بینی است پوشیده شده است).گاهی پس از بهبودی عفونت دستگاه تنفسی فوقانی سینوزیت به مشی خود ادامه می دهد و علت آن معمولا تهاجم میکروبهای بیماری زای  ثانویه است.

 علایم بالینی:

1- ممکن است سردرد ، تب خفیف ، ترشح مداوم از بینی ( معمولا یک طرفی) و تورم مآی میانی بینی موجود باشد.
                                                                     

2- آماس سینوس ممکن است پیشرفت کرده و چرکی بشود . در این موقع تب زیاد و رمیتانت بوده و اگر سینوسهای فکی یا پیشانی مبتلی باشند درد موضعی نیز وجود دارد.

3-رادیوگرافی ممکن است سینوس مبتلا را تیره نشان دهد . خیز به تنهایی نیز می تواند ایجاد تیرگی در عکس نماید . گاهی یک سطح مایع نیز مشاهده می شود.

4- در کودکان بزرگتر ، ترنس لومینیشن ( تاباندن نور و مشخص کردن قسمتهای مختلف یک جسم نیمه شفاف ) ارزش تشخیصی دارد.

 درمان:

1-  درمان شیمیایی و آنتی بیوتیکها

2- قطره بینی به منظور خارج کردن ترشحات

3- خارج کردن ترشحات با انتخاب وضع به خصوص

 در موارد سینوزیتهای مزمن ، اغلب بعضی از عوامل پاتولوژیک مانند : آلرژی ، ناهنجاری بینی ، آدنوئیدهای عفونت یافته بطور مزمن وجود دارد که باید اصلاح گردد. در بعضی موارد تخلیه به وسیله عمل جراحی نیز لازم میشود.